зормойын

зат. т а б у. Бұқа. – Әкпардың ауылына апарып, з о р м о й ы н ғ а қосып келе ғой, – деп сиырын жетектетіп жіберді (Қ. Жұмаділов, Соңғы көш, 1, 14). Біздің ауылдың әйелдері зеңгібабаның еркегін (бұқа) з о р м о й ы н деп әспеттейді (Қ. Жұмаділов, Таңғажайып., 9).